Merhaba,

12 Günlük “İyi Hissetme” e-posta programının ilk gününe hoş geldin. 12 günün sonunda, kendini daha iyi hissetmek için farklı bakış açılarına sahip olacaksın.

Gün içinde çok fazla e-posta aldığını tahmin ediyorum, 12 gün boyunca kendini iyi hissetmek ile ilgili alacağın bu e-postaların seni kendin ile ilgili düşündüreceğini ve gününe bir mola yaratacağını umuyorum. Başlamaya hazır?

Bu programın amacı iyi hissetmek zorunda olduğunu düşünmenden ziyade hepimizin doğal halinin iyi hissetmek olduğunu hatırlamaktır. Tüm duygular geçicidir, tüm düşünceler geçicidir. Biz duygularımız da düşüncelerimiz de değiliz, bir heykelden çok bir nehiriz. Bu nedenle kendimizi iyi hissetme konusunda seçimlerimizle bilinçli bir şekilde desteleyebiliriz ve nehirdeki akan su gibi değişebiliriz. Yeter ki, kendini hissettiklerin için eleştirme ve yargılama. Her ne oluyorsa, onu olduğu gibi kabul etmek ve yaşamaya izin vermek iyi hissetmene destek olacak ilk adımı atmak için yeterlidir.

Kendini iyi hissetmenin ilk adımı nasıl hissettiğini fark etmektir. Şu anda bir durmanı, derin bir nefes almanı ve kendine nasılım diye sorup, nefesini verirken bir süre bu soruya odaklanarak nefes alıp vermeye devam etmeni ve şimdiki anda kalmanı istiyorum. Bugün iyi hissetmek ile ilgili ilk adımı atacağız ve mindfulness kavramına odaklanıp şimdi ve burada olmayı, iyi hissetmeyi ele alacağız. Mindfulness, şimdiki zaman farkındalığıdır. Dikkatimizi bilinçli olarak, şimdiki ana çevirmek, anda kendimizde ve çevremizde olan biteni yargılamadan, değiştirmeye çalışmadan, her şeyi bu anda ve burada olduğu gibi görebilme, kabul edebilme özelliği kazanabilmektir. Dünya üzerinde bulunan canlı ve cansız her bir varlık ile ilişkilerimize farkındalık getirmektir. Tüm bunlar için dikkatimizin eğitilmesidir. Beş duyu ile algıladığımız hislerin, düşüncelerin ve duyguların farkında olmak ancak farkında olduklarımız ile kendimizi özdeşleşmemektir. Kendimize ve yaşadığımız deneyime yargısızca, şefkatle yaklaşmaktır.

Zihin geçmişe gittiğinde hissettiğimiz çoğu zaman keşkelerle, pişmanlıkla yaratılan mutsuzluktur. Zihnin geleceğe gittiğinde hissettiğimiz çoğu zaman belirsizlikle, çaresizlikle yaratılan endişedir.  Oysa eğer şimdi ve burada olanı olduğu gibi deneyimlemeye zihnimizi odaklarsak şu anda kabul, seçim, eylem ve yaratım vardır. Gördüğümüz bir çiçeği koklayarak çiçeğin rengini, şeklini fark etmek, doğanın güzelliğini takdir etmek, su içerken suyun hissettirdiği ferahlığını fark etmek, sevdiğiniz bir çalışmaya odaklanmak şimdide yaşadığımız ve hepimizin deneyimlediği keyifli anlardır. Bu deneyimler, geçmişe odaklanmak veya gelecek için endişelenmek yerine tamamen şimdiki ana odaklanmayı içerir.

Araştırmalar durmanın, hem kendi içimizde olanları hem de dışımızda olanları fark etmek için zaman ayırmanın daha sakin ve iyi hissetmemize yardımcı olduğunu gösteriyor. Biz ne kadar şimdiki anda yaşarsak, o kadar kendimizi iyi hissediyoruz. Bunun ne kadar aslında kolay ve kendimizi destekleyebilecek bir kaynak olduğunu bir düşün. Hepimiz şimdiki anları hayatımızda istediğimiz kadar çok yaratabiliriz.